در سال هفتم هجری، هنگامی که مسلمانان به فرماندهی نبی اکرم (صلوات الله علیه) و فداکاری امیرالمؤمنین (علیه السلام) خیبر را فتح کرده و مقر توطئه یهودیان را در هم کوبیدند، پیامبر با ساکنان آنجا به این شکل توافق کرد که یهودیان اجازه داشته باشند بر روی اراضی کشاورزی و باغات خود کار کنند و هر سال نیمی از محصول خود را به‌عنوان جزیه به حکومت مدینه بپردازند.
شخصی که پیامبر برای محاسبه و اخذ جزیه معین فرمود، عبدالله رواحه بود که به دادگری و انصاف شهره بود و عدالت او یهود را به شگفتی وامی‌داشت. او سهمیۀ مسلمین را از محصول خیبر تخمین می‌زد. گاهی یهود تصور می‌کردند که وی در حدس خود اشتباه کرده و زیاد تخمین زده است. عبدالله در جواب آنها می‌گفت: من حاضرم پول محصولی که تخمین زده‌ام را به شما بپردازم و در مقابل محصول خیبر مال مسلمانان باشد.
یهود مدینه در برابر این دادگری اعجاب‌انگیز می‌گفتند: «بهذا قامت السماوات و الارض، آسمان‌ها و زمین نیز با چنین عدلی استوار شده‌اند».
آیت الله العظمی سبحانی، فروغ ابدیت، ص. ۶۰۸
📎دربارۀ نقش عدالت در مدیریت اسلامی می‌توانید این مقاله را مطالعه کنید.