فقه التمکین 166

4شنبه 20تیر 1403-4محرم 1446-10ژولای 2024-درس 166فقه توانمندسازی – شرائط توانمندسازان
مساله : وظائف توانمندساز باید متناسب با شرائط و ویژگیهای او تنظیم و تشریح شود (تناسب بین شرط و وظیفه)
شرح مساله: وصف “عدم واگذاری مربوب و متربی به حال خود” از آیه شریفه ” مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى ” . “پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است ” به عنوان اولین ویژگی وشرط توانمندساز استنباط شد (شرطیت یک حکم وضعی است که حکم تکلیفی شبیه خود را هم به همراه دارد یعنی یکی از تکالیف توانمندساز طبق این شرط الزام او به توجه دائمی به توان پذیر توام با دوستی و محبت است) .
بر مبنای این وصف چند سرفصل از انواع توانمندسازی ها را هم عرضه میفرماید . مانند
1- اعطائات رضایت بخش : قاعده ای که بدست می آید این است که کلیه اعطائات و توان ها و مکنت ها به متربی و توان پذیر باید با رضایت او قرین باشد اعم از رضامندی شغلی و اجتماعی و حقوقی و….
2- ماوی دادن : یعنی سازمان را از قبل به عنوان یک ماوای مطمئن برای توان پذیر و خاطر جمعی او باید لحاظ کرد.
3- و بی نیاز کردن و رفع عیلوله نمودن توانی را باید اعطاء کرد که توان پذیر را بی نیاز کند و زندگی مادی و معنوی او را تامین کند .
4- و هدایت کردن و راهنمایی نمودن و مسیر یابی است
5- آینده او را هم بهتر از حال تضمین کند
جمع بندی
یک توانمند ساز باید دارای شایستگی باشد که این گونه توان ها را اعطاء کند فافهم.